Kochani Pegazowicze.
Czas który od wielu tygodni nie pozwalał nam na nasze niezwykłe spotkania uzmysłowił nam ile wspaniałych wybitnych osobistości ze świata różnych specjalności, kultury dane nam było w Klubie Pegaz gościć. Jesteśmy już u progu jesieni, każdy z nas z niezwykłą starannością stara się zabezpieczyć swoje zdrowie na trudny dla nas, starszych ludzi okres jesienno - zimowy.
Z wielu wybitnych postaci wybrałam dzisiaj osobę, która w niezwykły sposób przybliżyła nam produkty, które są niezbędne w utrzymaniu zdrowego życia. Jest nim prof. dr hab. Bogdan Kędzia - wybitny znawca produktów zielarskich i pszczelich, którego wraz z panią Elżbietą Hołderna - Kędzia z Instytutu Roślin i Przetworów Zielarskich z Poznania gościli w naszym klubie. Przekazał nam profesor ogromną wiedzę z zakresu terapii produktami pszczelimi z którymi dla przypomnienia chciałabym nam wszystkim przytoczyć.
Produkty pszczele towarzyszą człowiekowi od niepamiętnych czasów. Od wieków miód był jedynym źródłem słodzącym jakie znano. Mleko z dodatkiem miodu wykorzystywano w karmieniu niemowląt. Znano również odżywcze właściwości pierzgi. Już w starożytnym Egipcie miód stosowano jako cenny środek leczniczy w chorobach oczu, skóry, przewodu pokarmowego i wątroby.
Miód z powodzeniem stosowano także do konserwowania żywności, a propolis do balsamowania zwłok.
Współczesna wiedza potwierdza wysokie walory odżywcze, dietetyczne i lecznicze produktów pszczelich. Do najbardziej znanych i powszechnie stosowanych należy zaliczyć miód, pyłek kwiatowy i propolis. Oto krótki zarys zastosowania wymienionych produktów w profilaktyce i leczeniu, w tym możliwości ich wykorzystanie we własnym zakresie.
Miodem określa się produkt wytworzony przez pszczoły z nektaru kwiatowego, spadzi lub nektaru i spadzi. Spadź jest sokiem roślinnym przetworzonym przez owady, głównie mszyce i czerwce. W chwili, gdy pszczoła zbieraczka wysysa nektar z kwiatów dostaje się do niego wydzielina produkowana przez gruczoły gardzielowe. W wolu miodowym następuje wzbogacenie surowców w enzymy i kwasy organiczne oraz częściowy rozkład cukrów złożonych na cukry proste.
W ulu wziątek przekazywany jest pszczołom ulowym, które stopniowo je zagęszczają, wprowadzając kilka razy do wola miodowego i przemieszczając na nasadę języczka. Wreszcie zostaje on umieszczony w komórkach plastra, gdzie następuje dalsze odparowywanie, w trakcie które zawartość wody w miodzie zmniejsza się, a sacharoza jest rozkładana do glukozy i fruktozy.
Wypełnione komórki zasklepiane są przez pszczoły wieczkiem woskowym.
Rozróżnia się trzy zasadnicze typy miodów: nektarowe, spadziowe oraz nektarowo - spadziowe.
W Polsce wśród miodów nektarowych najbardziej rozpowszechnione są następujące odmiany: miód rzepakowy, lipowy, wrzosowy, gryczany, akacjowy i wielokwiatowy. Rzadziej można spotkać jeszcze kilkanaście innych odmian tego produktu. Miody wielokwiatowe pochodzą z nektaru zbieranego przez pszczoły z różnych roślin uprawnych, łąkowych, leśnych i górskich, miody spadziowe - głównie ze spadzi jodłowej i świerkowej. Spadź z drzew iglastych stanowi zwykle domieszkę miodów nektarowych.
Miody nektarowe są przeważnie jasne, ale mogą też być ciemno żółte, brązowe lub brunatno czerwone. Miody spadziowe są na ogół ciemne. Ich zielonkawe lub szare zabarwienie pochodzi od barwy grzybów pleśniowych występujących na roślinach z których zbierana jest spadź. Istnieją miody o smaku ostrym (lipowy, gryczany), łagodnym, a nawet mdłym (akacjowy, koniczynowy).
Miód zaliczany jest do najwartościowszych produktów pszczelich pochodzenia roślinnego. Poza jego właściwościami odżywczymi i dietetycznymi, miód jest znakomitym środkiem leczniczym. Badania farmakologiczne i kliniczne wykazały korzystne działanie miodu pszczelego w wielu dolegliwościach. Odznacza się on przede wszystkim właściwościami leczniczymi w przypadku chorób serca i układu krążenia, zaburzeń układu nerwowego, schorzeń układu oddechowego, chorób przewodu pokarmowego, w tym wątroby i dróg żółciowych oraz chorób skóry i błon śluzowych. Niezależnie od rodzaju i miejsc pochodzenia, miód charakteryzuje się następujący działaniem na serce i układ krążenia: zwiększa siłę skurczu i wydolność mięśnia sercowego, rozszerza naczynia wieńcowe i polepsza krążenie, obniża ciśnienie tętnicze krwi i działa przeciw rytmicznie.
Jeśli chodzi o zastosowanie w terapii, to miód stosuje się przede wszystkim jako środek wspomagający podstawowe leczenie w takich chorobach jak nerwica serca, zaburzenia rytmu serca i choroba niedokrwienna serca. Miód przyjmowany systematycznie przez dłuższy czas hamuje rozwój procesu miażdżycowego, zmniejsza dolegliwości dusznicy bolesnej oraz obniża ciśnienie tętnicze co z powodzeniem wykorzystuje się u kobiet w ciąży z nadciśnieniem.
Miód odznacza się łagodnym działaniem uspokajającym, nasennym i zmniejszającym skutki nadmiernego napięcia nerwowego. Działając na ośrodkowy układ nerwowy przyczynia się on od odnowy sił psychicznych organizmu oraz wzmaga intensywność pracy umysłowej. Działanie miodu okazało się szczególnie korzystne u dzieci i osób starszych, a taką że u osób nerwowych i przepracowanych. Miód osłabia działanie używek, tj. kawa, tytoń czy alkohol. Miód stosowany jest często w stanach przeziębieniowych. Powinien być używany w fazie początkowej, gdy proces chorobowy nie jest jeszcze zaawansowany. Wówczas zwiększa się odporność organizmu i chroni drogi oddechowe przed rozwojem zakażenia. W trakcie leczenie ustępują stopniowo objawy towarzyszące przeziębieniu tj. kaszel, chrypka, drapanie i ból gardła, dreszcze oraz podwyższona temperatura ciała. Ze względu na właściwości upłynniające wydzielinę oskrzelową, miód z powodzeniem stosowany jest w ostrych i przewlekłych zapaleniach oskrzeli. Wspomagająco stosowany jest także w pylicy i gruźlicy płuc. Stosuje się go wówczas z podstawową terapią w celu wzmacniającym i podwyższającym odporność organizmu na zakażenia.
Leczenie miodem daje dobre wyniki w zapaleniu żołądka oraz chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Stwierdzono, że miód przyśpiesza gojenie się zmienionej zapalnie błony śluzowej tych narządów, powoduje ustępowanie bólu, nudności i zgagi, a także poprawę snu i łaknienia.
W wielu przypadkach terapia miodem przynosi lepszy efekt w porównaniu z tradycyjnym leczeniem tych schorzeń. Dobre rezultaty przynosi leczenie miodem przewodu pokarmowego wywołanych przez bakterie i wirusy.
Miód okazał się skutecznym lekiem w wielu schorzeniach wątroby i dróg żółciowych, jak np. w przypadku wirusowego i przewlekłego zapalenia wątroby oraz kamicy żółciowej. W wyniku leczenia uzyskuje się odtruwanie tkanki wątrobowej, zwiększenie przepływu żółci oraz lepsze opróżnianie pęcherzyka żółciowego. Stosuje się go także wspomagająco w chorobach układu moczowego, a mianowicie w zapaleniu nerek oraz kamicy nerkowej i pęcherzowej. Według lekarzy zachodnich, miód okazał się skutecznym środkiem leczniczym w leczeniu zakażeń chirurgicznych. U chorych z zakażonymi ranami pooperacyjnymi, przewlekłymi owrzodzeniami i ropniami miód dawał lepsze efekty lecznicze w porównaniu z powszechnie stosowanymi antybiotykami. Miód stosuje się także w leczeniu ran oparzeniowych. Zauważono przy tym ,że wspomaga on proces gojenia na drodze oczyszczania rany z chorej tkanki, działania antybiotycznego i tworzenia zdrowej tkanki ziarninowej.
Miód stosowany jest również w leczeniu owrzodzeń na tle cukrzycowym, zakażonych ran odleżynowych i nowotworowych, a także owrzodzeń zgorzelinowych.
Na tym zakończę dzisiejsze, ogólne zastosowanie miodu jakie przedstawił w naszym klubie prof. Dr hab. Bogdan Kędzia. Niezwykłe czynniki warunkujące konieczność stosowania miodu pod względem wartości zdrowotnych i odżywczych jakie przedstawił na naszym spotkaniu prof. dr hab. Bogdan Kędzia przedstawię w następnym naszym wirtualnym spotkaniu. Dotyczyć będzie propolisu, pyłku kwiatowego, mleczka pszczelego oraz jadu pszczelego.
Dziękujemy najgoręcej Panu prof. dr hab. Bogdan Kędzia i Jego Małżonce Elżbiecie Hołderna - Kędzia za przekazanie ogromnej wiedzy dotyczącej terapii produktami pszczelimi, a którą przekazuję obecnie dla przypomnienia i stosowania członkom naszego Klubu Rozmaitości Kulturalnych Pegaz działającym przy Miejskim Domu Kultury Batory w Chorzowie -
Prowadząca Klub Pegaz Zofia Dytko.